1. |
Intro
01:09
|
|||
2. |
Παμ Παμ Παμ
03:09
|
|||
3. |
Άγρια
03:34
|
|||
Εσύ που με κάνεις να πιστεύω οτι είμαστε εραστές
Εσύ που μ’ αφήνεις να προσποιούμαι
Εσύ που μου θυμίζεις τον εαυτό μου
Εσύ που με ελέγχεις
Εσύ!
Εσύ ο συνεργός μου
Εσύ που μου λες να λέω ψέμματα
Εσύ που κάνεις σαν να ζούμε
Ακόμα την πρώτη στιγμή
Εσύ!
|
||||
4. |
Το Κυνήγι
03:42
|
|||
Έχασα οκτώ κιλά για σένα
Έβαψα τα μαλλιά μου καστανά για σένα
Σχεδίασα ένα ειδικό χαμόγελο για σένα
Αλλά ακόμα δεν σ’ έχω συναντήσει..
Αγόρασα ένα τσίφτικο πουκάμισο για σένα
Βουτήχτηκα στο πατσουλί για σένα
Έβγαλα τα φρύδια μου για σένα
Και σε κυνηγάω ακόμα..
Άλλαξα το περπάτημα μου για σένα
Άλλαξα τον τρόπο που μιλάω για σένα
Άλλαξα τις αντιλήψεις μου για σένα
Μόνο να συναντηθούμε κάποια μέρα ελπίζω..
|
||||
5. |
Απουσία
04:57
|
|||
Εσύ που δεν είσαι εδώ
Εσύ που απ’ το σώμα μου λείπεις
Κενά στο σώμα μου
Σημάδια σαν τρύπες
Σαν να χουν γίνει απο σφαίρες
Κηλίδες αγωνίας, που πλέουν απο τα πόδια μου
Μέχρι τα χέρια μου
Εσύ,
Το κομμάτι μου που λείπει
Εσύ,
Που χάθηκε
Εσύ που έχεις φύγει
που λείπεις απο το μέρος
που μέσα μου ζούσες
Αντί για αίμα άδειες φλέβες
Κλειδωμένοι βουβώνες..
Εσύ,
Το κομμάτι μου που λείπει
Εσύ,
Που χάθηκε
|
||||
6. |
||||
Σε γαμάνε η μαμά και ο μπαμπάς σου
Έστω κι’ αν το κάνουν άθελα τους
Φορτώνοντας σου σπέσιαλ κουσούρια
Αφού μπουκώσεις πρώτα μ’ όλα τα δικά τους
Μα τους γαμήσανε κι αυτούς απο παιδιά
Βλάκες μ’ αστεία καπέλα, κουμπωμένοι
Που είτε τα παίρναν όλα απείρως σοβαρά
Είτε τρωγόντουσαν σαν σκύλοι λυσσασμένοι
Η δυστυχία προχωράει γενιά γενιά
Με σταθερές γεωλογικές θαρρείς κινήσεις
Βγες απ’ τον φαύλο κύκλο πριν να είναι αργά
Και επ’ ουδενί παιδιά μην αποκτήσεις
Η δυστυχία προχωράει γενιά γενιά..
Η δυστυχία προχωράει γενιά γενιά..
Η δυστυχία προχωράει γενιά γενιά..
|
||||
7. |
Οι Άλλοι
03:20
|
|||
Οι άλλοι μου γελούν
μου γελούν εμένα
Με την φωνή τους
μ’ ακουμπάνε
Βλέπω τους άλλους
να πετούν
Αλήθεια να πετούν,
να μου πετούνε χάδια
Δείξε τι κρύβεις
κάτω απ’αυτό, το όμορφο
το βαρετό σου δέρμα
Βλέπω τους άλλους
να φιλούν
να φιλιούνται
να με φιλούν κι εμένα
Την ζωη τους όλη
τους βλέπω να ρουφάνε
Τους βλέπω να περνούν
να προσπερνούν κι εμένα
Δείξε τι κρύβεις
κάτω απ’αυτό, το όμορφο
το βαρετό σου δέρμα
Για λίγη συντροφιά
μόνο για συντροφιά
για σιγουριά
να δίνω όσο να ‘ναι
Γιατί μου λείπουν κάποια
Όλο μου λείπουν κάποια
και δεν βγαίνουν
ισόποσα ποτέ
|
||||
8. |
Αυτός Ο Άνθρωπος
06:42
|
|||
Αυτός ο άνθρωπος αυτός
που περπατάει πάντα σκυφτός
και δεν μιλάει σε κανένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα
Αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός
ήταν το άλλο
το μισό από το κορμί μου
αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός
Αυτός ο άνθρωπος αυτός
που ήταν τόσο δυνατός
και με κοιτάζει πικραμένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα
κλαίει κλαίει
κλαίει για μένα
Αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός
ήταν το άλλο
το μισό από το κορμί μου
αυτός ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μου εαυτός
|
||||
9. |
Παράδοση
04:07
|
|||
Δίνω απο λίγο κάθε μέρα
Όχι κατά βούληση, κατά βούληση μπορώ να δώσω περισσότερο
φορές αποφασίζω να δώσω περισσότερο
παραδίδω το σώμα μου στον χρόνο
κρέμoνται όλο και περισσότερο τα μάγουλα μου και τα μπράτσα μου απ’ τα λεπτά του
Θα με κρατάει τόσο πολύ ο χρόνος που στο τέλος
μια λεπτή όψη δέρματος θα κρέμεται απ’ τους λεπτοδείκτες της φυσικής
και το υπόλοιπο χαλαρό και σακουλιασμένο
θα πέφτει προς τη γη ελκόμενο απο αόρατες αλλά καθόλου σκοτεινές δυνάμεις
Αυτά τα τσιγκέλια θα με πονάνε όλο και περισσότερο
Θα συμβεί να εύχομαι να σπάσει το δέρμα απο το τράβηγμα
όχι όμως να πέσω σε μια τάφρο
να αιωρηθώ με σώμα ανάλαφρο
αψηφώντας κάθε νόμο φυσικής
Θα πιστέψω δηλαδή μέσα στην άρνηση μου για λίγο σε ένα θαύμα
και μετά
συντασόμενος με νόμους φυσικής
θα παλέψω να κρατηθώ όσο γίνεται περισσότερο τεντωμένος
κι ας κρέμονται τα κρέατα μου και τα μέλη
και ας αρχίσω να βλέπω θολά
θα πέσω μέσα σε δευτερόλεπτα σε μια τάφρο
και θα είναι για πάντα
Είμαι όσα έπραξα και όσες φωτογραφίες πόζαρα
Είμαι όσα έγραψα και είπα
Είμαι όσα απο εμένα καταδέχτηκα να να μοιραστώ
’Οτι απέμεινε απο μένα στον καθένα,
αγαπημένοι όσοι θυμούνται
Θα ζήσω μέσα απ’ αυτούς
είμαι αυτό πια και τίποτα άλλο
Παραδινόμαστε στις αναμήσεις των ζώντων
Χάνεται μετά απο δυο τρεις γενιές το πολύ
Γινόμαστε για λίγο η σοφία η το αντιπαράδειγμα όσων συνεχίζουν μετά απο μας
Είμαστε αστείο η εξιστορούμενη τραγωδία
Παίρνουν άλλοι προτεραιότητα και μετά γινόμαστε όλοι μαζί
μη αναγνωρίσιμες φιγούρες σε φωτογραφίες
Φίλοι συγγενείς αγαπημένοι
Μπορεί να προσέξουν την γκριμάτσα του
το φόρεμα που φορούσα εκείνη τη μέρα
η ότι σ’όλες τις φωτογραφίες κρατάς ένα τσιγάρο
μαζώξεις όπου βγαίνουν βίντεο και φωτογραφίες
ιεροτελεστία πολύ πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση
από ότι ένα μπουκέτο λουλούδια σ’ έναν τάφο με παραδομένες στον χρόνο σάρκες.
Είμαι όσα έπραξα και όσες φωτογραφίες πόζαρα
Είμαι όσα έγραψα και είπα
Είμαι όσα απο μένα καταδέχτηκα να να μοιραστώ
’Οτι απέμεινε απο μένα στον καθένα
Είμαι αυτό πια και τίποτα άλλο
αυτή ήταν η βούληση μου
αυτή η διαθήκη της υπάρξεως μου
Παραδίδω το σώμα μου στον χρόνο
χωρίς επιλογή
Παραδίδω εμένα στους άλλους
ας τους ορίσουμε για τις ανάγκες τούτου του ποιήματος
ας τους λέμε αγαπημένους
Στους αγαπημένους μου
|
||||
10. |
Η Γλυκιά Σου Ματιά
05:48
|
|||
Αν η καρδιά μου έχει στεγνώσει,
πως γίνεται να μπορώ ακόμα να κλάψω;
Οσα κύλησαν κύλησαν
Δεν έχω κάτσει ποτέ να συγκρίνω
τα δάκρυα της μιας ή της άλλης φοράς
Αν είναι δηλαδή πιο αλμυρά, πιο καυτά
η πιο νεκρά απ´ της προηγούμενης
Ούτε με έχει απασχολήσει αν κατάφεραν να κυλήσουν μέχρι το πιγούνι μου ή σταμάτησαν λίγο πιο πριν
Ας αγκαλιαστούμε επιτέλους
Η γλυκιά σου ματιά,
να κυλάει απαλά,
στην δικιά μου..
Με δυσκολεύουν τα όνειρα
Με λιγώνουν
Πολλές μικρές δόσεις ανάλαφρης ανοησίας
Και έχεις το πιο σκληρό εξαρτησιογόνο
Και όλα εκείνα όμως τα σπουδαία συμπεράσματα της λογικής
που θεωρώ οτι κατέκτησα
Κι αυτά με δυσκολεύουν
Στερούνται ευαισθησίας και είναι άκαμπτα
Επιβάλλονται, πιέζουν..
Μπορεις να μ’ αγκαλιάσεις πάλι;
Η γλυκιά σου ματιά,
Να κυλάει απαλά,
στην δικιά μου...
|
Streaming and Download help
If you like ΛΟΛΕΚ (Lolek), you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp